Składy węgla

Wartość opałowa (inaczej określana jako kaloryczność) definiuje jego wydajność energetyczną. Wskazuje ilość energii (ciepła), jaką otrzyma się w procesie spalania. Powyższe oznacza, że im wyższa jest kaloryczność węgla, tym więcej ciepła można uzyskać.

Ciepło spalania w odróżnieniu do wartości opałowej bierze pod uwagę energię uzyskaną ze skroplenia się pary wodnej zawartej w produktach spalania. Jednak to wartość opałowa decyduje ile energii uzyskamy z węgla, nie zaś ciepło spalania.

Miernik zdolności węgla do utworzenia spieków koksowych to wskaźnik RI (tzw. liczba Rogi). Im wyższy jest ten wskaźnik, tym większe i twardsze spieki tworzą się w strefie odgazowania węgla. Wysoka spiekalność skutkuje powstawaniem i zbieraniem się spieczonego żużlu i popiołu na palniku, co prowadzi do spadku efektywności spalania. Jest wartością przesądzającą o bezawaryjnej pracy kotła retortowego (pieca z automatycznym podajnikiem). Do zastosowań w piecach retortowych zalecane jest stosowanie węgli o spiekalności od 0 do 30.

Jest to wskaźnik określający szkodliwości spalin, które przedostaną się do środowiska. Jeżeli zawartość siarki jest zbyt duża przyczynia się to do wydzielania nieprzyjemnych zapachów, a także powstawania związków chemicznych, które w wyniku połączenia się z parą wodną tworzą kwas siarkowy. Kwas siarkowy powoduje korozję pieców.

Tym pojęciem określa ilość popiołu, która powstanie w czasie spalania. Współczynnik ten pomocny jest przy ustalaniu czy wymagane będzie czyszczenie pieca i popielnika. Wskazuje on, ile popiołu pozostanie w piecu po spaleniu węgla.

Na zawartości wilgoci w węglu składa się wiele aspektów, do których zaliczyć można m.in. rodzaj sortymentu, zawodnienie pokładu, sposób urabiania, wzbogacania i transportu jak i również to, w jaki sposób węgiel jest przechowywany.

Jest to rozmiar pojedynczych brył. W każdym z danych sortymentów przyzwolona jest konkretna ilość podziarna, czyli miału. Wielkość węgla wybierana jest na podstawie specyfikacji danego pieca. Zestawiając produkt o podobnych cechach, węgiel sortymentu o większym uziarnieniu niewątpliwie palić się będzie wiele dłużej, a co za tym idzie nie będzie on wymagał tak częstego uzupełniania paliwa w kotle.

Wyróżniając istniejące na rynku sortymenty węgla kamiennego, jakim można palić w piecach, są to: - kotły tradycyjne przeznaczone przede wszystkim do palenia w nich węglem z grupy sortymentów grubych. Najczęściej jest to orzech, czyli węgiel o wielkości bryły 25 mm- 80 mm. - kotły miałowe przeznaczone przede wszystkim do palenia miału węglowego, które zaopatrzone są w nadmuch, rozprowadzenie powietrza w komorze i sterowniki. – kotły retortowe przeznaczone przede wszystkim do palenia ekogroszku i groszku. Wyposażone są w podajnik paliwa.

Rodzaj węgla, który charakteryzuje się przede wszystkim granulacją od 5 mm do 25 mm w jednej bryłce, niską zawartością siarki (poniżej 1%) i popiołu a także jak najmniejszym współczynnikiem spiekania. Węgiel ten powstaje wyłącznie ze specjalnych partii węgla, które charakteryzują się dużą kalorycznością przy stosunkowo małej wilgotności i niewielkiej ilości substancji niepalnych. Jest on wielokrotnie płukany i przesiewany w produkcji. Spalany w specjalnych niskoemisyjnych piecach z podajnikiem, emituje znacznie mniejszą w porównaniu do innych pieców emisję gazów cieplarnianych. Do spalania ekogroszku używa się niskoemisyjnych kotłów z podajnikiem ślimakowym lub tłokowym, które cechują się wysoką sprawnością (od, 80 do 90 %), co przyczynia się do obniżenia kosztów produkcji energii cieplnej. Aby spalanie było ekologiczne należy wybierać ekogroszek o jak najlepszych parametrach. Ekogroszek zaliczany jest obecnie do jednych z najbardziej ekologicznych sposobów otrzymywania energii cieplnej. Atestowany ekogroszek posiadają świadectwo badania, tzw. znak bezpieczeństwa ekologicznego.

Najistotniejszym aspektem przy wyborze ekogroszku jest znajomość parametrów jakościowych, jakie musi spełniać dany ekogroszek. Uziarnienie to 5 mm-25mm, kaloryczność to min. 24MJ/kg, popiół powinien być niski - do 7%, siarka nie powinna przekraczać 0,6%. Najważniejszym parametrem jest spiekalność, która nie powinna przekraczać 20 w skali Rogi. Celowym jest, więc „zakup węgla na próbę”, czyli zanim zaopatrzymy się w większą ilość towaru, można zakupić w pierwszej kolejności kilka worków i sprawdzić jak ekogroszek sprawdza się w piecu.

Niska cena za węgiel nie zawsze oznacza, że kupno tego produktu jest opłacalne i atrakcyjne. Najistotniejszym elementem jest stosunek ceny do kaloryczności, czyli cena za 1 GJ ciepła zawartego w węglu, oraz ustalenie ilości popiołu, spiekalności węgla, czy wilgoci.

Istnieją sytuację, gdy kupowanie węgla bardzo wysokokalorycznego nie jest celowe. Najbardziej kaloryczny węgiel idealnie nadaje się w mroźniejsze dni, za to w dni cieplejsze nie zostanie on w pełni wykorzystany, co widać w dużym zadymieniu i sporej ilości sadzy. Niskokaloryczny opał natomiast nie nadaje się w dni mroźne, ponieważ w tym czasie zużyjemy go dużo więcej. Przy czym przy dodatnich temperaturach spala się idealnie i dużo efektywniej. Zatem najlepszą praktyką jest kupno dwóch rodzajów węgla: mocniejszego na dni chłodne zaś słabszego na cieplejsze dni.

Najlepszy okres na kupno węgla to wiosna- lato. W tym czasie pakowany ekogroszek ma najmniejszą zawartość wilgoci, a co za tym idzie zostaje zakupione więcej energii niż w okresie jesienno-zimowym. Częste opady atmosferyczne w czasie jesienno-zimowym poniekąd wpływają na ilość wody w masie węgla. Istotnym jest również fakt, iż w okresie letnim kopalnie oraz sprzedawcy obniżają ceny towaru.

Istnieje możliwość zakupu worka na próbę. Jest to istotne, aby klient przed zakupem większej ilość węgla w pierwszej kolejności miał możliwość zakupu jednego czy dwóch worków towaru, jakim jest zainteresowany.

Niewątpliwie węgiel popakowany w worki jest dużo wygodniejszą formą. Dzięki 25-kilogramowym workom łatwo jest przeliczyć ile węgla pozostało jeszcze w zapasie, czy do końca sezonu grzewczego. Pakowany towar łatwo i szybko da się przenieść do kotłowni czy piwnicy, bez ingerencji dodatkowych urządzeń. Taki towar wygodnie można składować na zewnątrz przez cały rok, jeśli oczywiście jest odpowiednio zabezpieczony. Workowany węgiel można także przechowywać na palecie, co przyczynia się do zmniejszenia ilość miejsca zajmowanego przez towar. Jednakże, jeśli istnieje dodatkowe miejsce na składowanie węgla warto rozważyć zakup towaru luzem, gdyż jest to o wiele tańsza forma dostawy.

W ustawie z dnia 8 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym zdefiniowano szereg zwolnień przedmiotowych od akcyzy dla wyrobów węglowych, które zużywane są do prowadzenia niektórych rodzajów działalności gospodarczej ja i do celów innych niż działalność gospodarcza. Zwolnienia wyrobów węglowych zużywanych do celów innych niż działalność gospodarcza to m.in.: pośredniczące podmioty węglowe, organy administracji publicznej, podmioty systemu oświaty czy też gospodarstwa domowe, żłobki i kluby, podmioty lecznicze itp.

Jeżeli dany podmiot prawidłowo zgłosił do Urzędu Celnego właściwego dla siedziby przedsiębiorstwa w wyniku, czego organ ten wydał dokument w postaci zwolnienia od podatku akcyzowego to nie będzie konieczne uiszczanie opłaty akcyzowej.